از ضمایر شخصی یا Personal Pronouns برای جایگزین کردن اسامی استفاده می شود. ضمایر شخصی را برای صحبت کردن در مورد خودمان یا دیگران استفاده می کنیم و میتوانند به عنوان فاعل یا مفعول در جمله عمل کنند.
ضمایر مفعولی (Object Pronouns) ضمایری هستند که در نقش مفعول در جمله بکار برده می شود. به دلیل اینکه نقش مفعول را دارا می باشند پس در جمله عملی توسط فاعل بر روی آنها صورت گرفته است.
ضمایر مفعولی جمع |
ضمایر مفعولی مفرد |
||
ما را |
Us |
من را |
Me |
شما را |
You |
تو را |
You |
آن ها را |
Them |
او را (مذکر) |
Him |
او را (مونث) |
Her |
||
آن را (غیر انسان) |
It |
اگرچه این ضمایر را ضمایر مفعولی می نامیم، اما آنها به جز در جای مفعول در هر جای دیگری هم می توانند قرار بگیرند، مثلا بعد از فعل یا بعد از یک حرف اضافه
Our teacher was angry with us.
معلم مان از دست ما عصبانی بود.
Give me a ring tomorrow.
فردا به من زنگ بزن.
When he comes in, please tell him I phoned -
هر وقت آمد، لطفا به او بگویید که من زنگ زدم.
I'm older than you
من از تو بزرگترم.
I'm hungry.' 'Me too
من گرسنه ام. من هم همینطور.
نکته:
هنگامیکه از ضمایر شخصی به همراه and استفاده می کنیم، مؤدبانه تر این است که ضمایر ا و we را بعد از اسامی و ضمایر دیگر بکار ببریم
* You and I, my father and I, them and us
همچنین you را باید قبل از اسامی و ضمایر دیگر به کار برد.
* You and your wife, you and her.